Enkele foto's om een indruk te geven van de Winterloop die op zondag 21 januari te Ommel heeft plaats gevonden.

Maandagavond 19 september a.s. loopt ‘t Jaspersport van Deurne via Ommel naar Someren-Heide.

Maandagavond 19 september wordt de bevrijding van de Peel officieel herdacht.
Deze keer vindt de herdenkingsceremonie plaats in Deurne en zal het vuur aansluitend door ’t Jaspersport naar de St. Jozefkapel aan de Kerkendijk in Someren-Heide worden gebracht.

• Ca. 19.00 – 20.15 uur: officiële ceremonie met op het eind uitreiking van het bevrijdingsvuur (fakkels) aan de diverse loopclubs.
• Ca. 20.15 uur start de loop vanaf kasteelruïne Deurne via Ommel naar de St. Jozefkapel aan de Kerkendijk in Someren-Heide: totale afstand is ca. 17 km.
• Rond 22.00 uur: overdracht bevrijdingsvuur in Someren-Heide.

Oeps, het is al 10:15 uur en de afspraak is om rond 10:30 uur bij Carin te zijn. Snel mijn krentenbollen, sultana en liga in een tas, nog een colaflesje erbij en zo nog het een en ander. En hup: op de fiets naar de bergweg. Er staat al een flink aantal fietsen en de oprit wordt steeds voller met alsmaar meer fietsen. Na wat uitleg van Henk Jan die deze alternatieve fakkeltocht heeft uitgedokterd, willen we van start gaan; iedereen staat te popelen om “aan de ren” te gaan. Maar natuurlijk gaat het juist op dit moment even flink regenen. Raadplegen van buienradar en buienalarm leert echter dat dit een bui is van niet meer dan een minuut of 10 en dat blijkt (uiteraard) helemaal correct. Dus starten we met zo’n 10 minuten vertraging. Jawel: we zijn gestart, etappe 1 ligt vóór ons en er zullen er vandaag nog heel wat volgen!

Als ik hier elke etappe ga beschrijven wordt dit een veel te lang relaas, realiseer ik me. Dus zal ik het kort houden. Vooral de groepen 1 en 2 blijken steevast een iets hoger tempo te lopen dan de planning aangeeft, terwijl in de groepen 3 en 4 steeds een loper voorop gaat die probeert de betreffende etappe netjes op het volgens de planning aangegeven tempo te lopen. Voorop enkele fietsers, waaronder Daniëlle, die, in een poging het moreel erin te houden, wat muziek over de lopersgroep uitstrooit. Dit tot tevredenheid van de meesten (zelf heb ik een heel andere muzieksmaak, maar ja: iedereen tevreden houden zal nooit lukken en ik ben natuurlijk ook maar een ouwe ….. ). Ook achter de lopersgroep enkele fietsers, waaronder Lauran en Jan als EHBO’ers; er lijkt overal aan gedacht.

Er is een leuk routeschema uitgedacht, waarbij we van rustplaats naar rustplaats lopen (er wordt ook steeds gefietst door een groep lopers) en waarbij we steeds enkele rondjes lopen vanaf een rustplaats; dit is op het routekaartje duidelijk zichtbaar. Vooral het fietsen tussendoor blijkt erg goed door mijn beenspieren ontvangen te worden; doordat er tussendoor gefietst wordt, blijven de benen in beweging en wordt spierstijfheid voorkomen. En laat dat nu juist iets zijn waar ik (jawel: met het klimmen der jaren neemt dat verschijnsel bij mij in ernst duidelijk toe) behoorlijk last van heb bij de “normale” fakkeltochten, waarbij we steeds tussendoor een poos in een (zweterig) busje getransporteerd worden van wisselplaats naar wisselplaats. Ik houd daar geen statistieken over bij, maar ik heb wel het idee dat er minder lopers uitvallen dan andere jaren en dat zou wel eens met het fietsen te maken kunnen hebben… Nou geldt dat wellicht niet voor eenieder, want af en toe (kraaijendijk…) stond er een knap stevige wind. En het mag niet onopgemerkt blijven: ik kan het lopen zònder fakkel bijzonder waarderen. Kunnen we voortaan niet alleen het laatste stuk (wanneer we ook met de vlaggen lopen) met een fakkel lopen, of vloek ik nu in de kerk?

Wat mij opvalt als ik naar de foto’s en video’s kijk die door supporters, fietsers en anderen gemaakt zijn, is dat ik steeds vrolijk (glim)lachende gezichten zie, zowel bij lopers als bij de begeleidende fietsers. Dat sluit goed aan bij het zeer positieve gevoel dat ik aan deze dag heb overgehouden. Dit ondanks het feit dat er weinig supporters langs de kant te bespeuren waren (de supporters die zich wèl lieten zien en horen: hartstikke bedankt), maar dat valt niet zo op omdat we gewoonlijk met de fakkeltocht ook maar weinig belangstelling hebben.

Al met al een heel geslaagde dag, daarom dank aan de grote groep lopers, fietsers en overige begeleiders en uiteraard de organiserende Jasperleden. Een mooi compliment aan ’t Jaspersport kwam van één van mijn dochters die bij de laatste etappes morele steun verleende: “Ziet er echt uit als een gezellige en sportieve dag, goed geregeld overal. Mooie club”. En daar kan ik alleen maar hartgrondig mee instemmen.

Ik ga er van uit dat in 2021 weer een “normale” fakkeltocht gelopen zal worden, maar mocht dat onverhoopt niet het geval zijn, dan ben ik groot voorstander van een met de 2020-versie vergelijkbare loop. En als suggestie, zonder te weten of anderen het met me eens zijn, wil ik graag meegeven te overwegen ook steeds een groep lopers te laten fietsen in plaats van zich in een busje te laten vervoeren.

Mart van Hulten

Tijdens de crisistijd ging de dinsdagavondtraining ”gewoon” door. Nu via zoom, de training werd verzorgd door Wim den Dekker en Daniël Drummen. Een mooi initiatief in deze tijd waarin samenkomst op de baan van De Potacker helaas niet mogelijk was. Deze eerste “digitaal geleide” training werd door een groot aantal jasperleden gevolgd: eerst ongeveer een half uur oefeningen, zoals dat ook bij een gewone baantraing plaatsvindt, daarna werd uit de doeken gedaan welke loopkern (hoe lang, welke tempo’s enz) iedereen vervolgens zelfstandig op de weg geacht werd uit te voeren. Gezien de reacties van de deelnemers viel deze vorm van trainen bijzonder in de smaak.

Marathon Eindhoven goed verlopen (met een klein ongelukje)!

Het zit er weer op voor dit jaar.

De vele vrijwilligers kunnen terugzien op een geslaagde dag.

Vertrokken om 08.30 uur, iedereen was ruimschoots op tijd aanwezig, in 6 auto’s naar onze locatie in Eindhoven. Dit keer tegenover winkelcentrum Woensel.

Daar stonden 6 kramen klaar. Even wachten op de levering van de materialen.

Helaas….de vrachtauto zou niet om 09.15 uur arriveren, maar pas tegen tienen. Dus even de tijd om de omgeving te verkennen of te pauzeren.

Tegen tienen kwam de vrachtauto en konden wij de kramen inrichten. Haast was geboden. De eerste loper van de hele marathon zou iets na elven al kunnen passeren. Duizenden bekertjes klaarzetten en met water vullen. Manden met duizenden natte sponsen klaarzetten. Borden plaatsen, zodat de lopers weten dat er een waterpost aankomt. Zelf nog gauw een broodje uit het lunchpakket naar binnenwerken met verse koffie of thee.

De eerste lopers kondigen zich dan al snel aan, maar die hebben geen oog voor onze post. Die Afrikaanse lopers snellen ons voorbij...gelukkig: één van hen neemt een bekertje aan, maar giet de inhoud over zijn hoofd. Kort daarna de beste lopers van de rest, die weer worden gevolgd door het grote leger van goedwillende hardlopers die ruim na de winnaar een tijd van boven de 2,5 uren zullen noteren. De meesten lopen hard voorbij. Nee, wij moeten het hebben van de zeer grote groep ploeterende amateurs die gaan voor een tijd tussen de drie en vijf uren. Die kijken halsreikend uit naar het kostelijk vocht dat wij hen gratis aanbieden en een klein verfrissende doucheje uit een, dit keer heel klein, sponsje. Ook wij moeten roeien met de riemen die wij van de organisatie uitgereikt krijgen. Alles verloopt probleemloos. De voorraad gevulde bekertjes is bij lange nog niet op als de laatste loper ons rond half een passeert. Zij hebben dan nog 20 kilometer voor de boeg.

En wij ….!

De organisatie vraagt ons om ook de halvemarathonlopers te voorzien van water, omdat de temperatuur toch wel hoog is, zolang de voorraad strekt. Dus weer worden duizenden bekertjes gevuld met water, gemeentepils, l’eau, aqua naturale en nog meer creatieve benamingen. De straat voor onze post wordt enigszins schoon gemaakt van de lege bekertjes en sponsen en dan kunnen wij enkele minuten ontspannen.

En dan komt de meute van de halve marathon in drie shifts op ons af. Een golf van lopers, die ondanks dat zij pas enkele kilometers hebben gelopen, smachten naar een verfrissing. De eerste golf van naar schatting 5.000 lopers is amper gepasseerd of de tweede golf komt er alweer aan. In de tussentijd nog gauw wat bekers bijplaatsen en vullen en weer massaal de behoeftigen voorzien van een glaasje of spons onder het noemen van hun naam en uiten van aanmoedigingen.

Totdat plotseling kreten worden geuit. Loper gevallen! Bel 112. Midden op de straat voor onze kraam ligt een gevallen loper, kermend van de pijn. Ik moet de weg oversteken om bij mijn telefoon te komen, terwijl die duizenden lopers massaal voorbij komen. Met wat geschreeuw en geduw bereik ik de overkant en bel 112. Voordat het aan de andere kant van de lijn duidelijk is wat en waar een en ander zich afspeelt, door de herrie van de lopers op enkele meters afstand, gaan er gevoelsmatig enkele minuten voorbij. Ik hoor die arme man kermen terwijl Jozef van de Burg, met EHBO-ervaring en enkele andere vrijwilligers, zich over de ongelukkige ontfermen. Ook nog gebeld met de EHBO-post en organisatie. Gelukkig komen er op dat moment 2 agenten op de fiets die bijstand verlenen om de meute om de patiënt heen te leiden. Want dat is nu onze eerste zorg, een wig maken om de lopers om de ongevalsplek heen te leiden.

Het duurde heel lang, zeker 10 minuten, voordat de sirene van de ambulance hoorbaar was. Juist op dat moment was de hoos aan lopers van de tweede shift voorbij en kon de ambulance de plek goed bereiken. Deze blokkeerde daarmee wel ¾ van de weg. Echter meteen daarna kwam de derde golf aan lopers onze kant op en moesten wij met 5 vrijwilligers de lopers naar de uiterste linkerzijde van de weg manoeuvreren, zodat de hulpverlening ongestoord kon plaatsvinden. Voor de dorstige lopers waren nu minder handen voorradig om hen van een bekertje water te voorzien, maar waren ook twee kramen met voorraad moeilijk bereikbaar. Vele lopers misten daardoor hun drankje.

De gevallen loper werd na een kwartiertje afgevoerd, terwijl de laatste lopers van de halve marathon ons passeerden.

Geen rust voor ons, want dan komt het leegruimen van de kramen en het opruimen van het afval. Gelukkig deze keer kwam er een opruimploeg en een veegwagen, zodat met 10 minuten de straat weer blonk als in de morgen toen wij arriveerden.

Met dank aan de vrijwilligers van Jasper Sport en Mannenkoor ‘De Nachtegaal’ kan ik weer terugzien op een geslaagde dag. De opbrengst voor Jasper en de Nachtegaal bedraagt € 268 resp. € 402. De declaratie is ingediend.

Het volgende jaar reken ik weer op jullie en op de afzeggers die met een geldige reden dit jaar voorbij moesten laten gaan.

Noteer alvast zondag 11 oktober 2020.

Met sportieve groet,

Adriaan Swinkels